ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΧΟΛΙΚΗ ΒΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ( ΣΤ. ) ΤΑΞΗ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΜΑΣ

Στις 14 Φεβρουαρίου 2012, το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, καθιέρωσε την 6^η Μαρτίου ως Πανελλήνια Ημέρα κατά της Βίας στο Σχολείo.

         Παράλληλα λειτουργεί Παρατηρητήριο για την Πρόληψη της Σχολικής Βίας και του Εκφοβισμού, το οποίο έχει ως αποστολή το σχεδιασμό και την υλοποίηση δράσεων για την πρόληψη και αντιμετώπιση της σχολικής βίας και του εκφοβισμού.

  Ο εκφοβισμός - θυματοποίηση (bullying) μαθητών/τριών από συμμαθητές/τριες τους αποτελεί μορφή βίας και επιθετικής συμπεριφοράς που εμφανίζεται κυρίως στο σχολείο με σοβαρές επιπτώσεις για τη ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού και τη διαδικασία της μάθησης. 

Ποίημα για τη σχολική βία

OΙ ΜΑΣΚΕΣ

Με βρίζεις,

με φτύνεις,

σφαλιάρες μου δίνεις,

κλωτσάς, χτυπάς,

με κοροϊδεύεις, με υποτιμάς,

μαζί μου γελάς!

Έτσι νομίζεις ότι ξεσπάς;

Δε σου αρέσω γιατί είμαι ψηλός,

δε σου αρέσω γιατί είμαι κοντός,

δε σου αρέσω γιατί είμαι χοντρός,

γιατί φορώ γυαλιά,

γιατί πήρα 10 στα μαθηματικά,

γιατί έχω μπαμπά γιατρό

και νονό Αλβανό;

Με σπρώχνεις, στο κυλικείο πρώτος να περάσεις,

τρικλοποδιές μου βάζεις και το φαΐ μ’ αδειάζεις.

Τους άλλους κατηγορείς όσο περισσότερο μπορείς.

Ό,τι κι αν κάνεις εσύ

πάντα άλλος φταίει, ασυζητητί!

Τους αγαθούς πιόνια τους κάνεις,

με μαεστρία τους κουμαντάρεις.

Στους δασκάλους γλώσσα βγάζεις,

αυθαδιάζεις, τεμπελιάζεις,

απαιτείς τα δεκάρια σωρό,

ειδάλλως θα διαμαρτυρηθείς στον Πρωθυπουργό.

Τους γονείς σου εκβιάζεις,

«θέλω ετούτο, θέλω εκείνο,

θέλω Tablet, MP3, Play Station,

θέλω κινητό που να ’ναι φίνο

και λογαριασμό δε δίνω».

Αν σου πουν καμιά κουβέντα

τους μουντζώνεις με τα δέκα.

Για δικαιώματα μιλάς

όταν ο ίδιος τα καταπατάς.

Σοφιστίες αραδιάζεις

και για Πρόεδρος υποψηφιότητα βάζεις!

Μήπως είσαι εσύ αυτός;

Έτσι είναι ο αληθινός σου εαυτός;

Όχι, αυτή είναι η Βία!

Μ’ εσένα σχέση ουδεμία.

Χρησιμοποιεί το πρόσωπό σου

για να βάλει προσωπεία.

Θύμα της πρώτο είσαι ΕΣΥ,

που από άγνοια ο φτωχός,

παίζεις τους ρόλους της συνεχώς.

Δυστυχώς, δυστυχώς!

Ε, λοιπόν, είναι καιρός,

να σκεφτούμε λογικά

πως η βία έχει προσωπεία πολλά,

άλλοτε θετικά και άλλοτε αρνητικά.

Πως η βία φέρνει βία και από προκοπή καμία.

Εγώ θέλω ΑΓΑΠΗ, θέλω ΦΙΛΙΑ,

θέλω ΑΠΟΔΟΧΗ, θέλω ΙΣΟΤΙΜΙΑ,

θέλω ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ από την ασυδοσία,

που κατά λάθος ονόμασα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.

ΘΕΛΩ ΦΙΛΙΑ, φωνάζεις..........

Στ1 53ου Δημοτικού Σχολείου Ηρακλείου